Güneş yeniden doğuyor...
Nardugan yani 'gün doğdu/Çam bayramı en eski Türk bayramlarından biridir ve Türk mitolojisine göre 'yıl dögüsü' olarak kabul edilir.
Moğol dilinde Nar;güneş, Dugan;Doğan, doğmak anlamına gelmektedir. Gün doğumu ile özdeş bayramının hikayesi ise şöyledir; Türk, Altay ve Orta Asya mitolojilerine göre, en uzun gece olan 21 Aralıkta gün artık gece savaşmaya başlar bu savaşı aydınlığın kazanması için o gece halk kutsal kabul ettikleri akçam etrafında toplanır ateşler yakar, şarkılar söyler, danslar eder ve tüm gece etrafın aydınlık, ağacın ise uyanık kalmasını sağlarlar. O gece kalabalık olmak paylaşmak adettir. Aile büyükleri onurlandırılır herkes birbirine hediyeler verir, ağaç dibine sunaklar serilir, hediyeler dizilir inanca göre bu hediyeler, göğe kadar uzanan çam ağacının tepesinde sarayı olduğuna inanılan Tanrı Ülgen içindir. Eğer Ülgen memnun edilirse güne yardım edeceğine ve
gün kazanırsa iyiliğin gelecek olan tüm yıl boyunca hüküm süreceğine inanılır.
Dilekler için renkli bezler ağaca bağlanır. Evlenmek, yuva kurmak isteyen genç kızlar, çocuk sahibi olmak isteyen kadınlar ise çam dallarına o gece nar asar eğer gün doğduğunda asılan nar yere düşer de çatlar ise dileğin kabul olduğuna ve o yıl toprağın çok bereketli olacağına inanılır.
Bu sebeple geçmişten günümüze gelen bir inanış ile 21 Aralık gecesi veya bugün kolektif olarak kutladığımız 31 aralık gecesi, hane eşiğinde nar patlatılır.